ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ
Πολλές φορές, αρκετοί άνθρωποι αναφέρονται στο θέμα της Αυτοάμυνας ταυτίζοντας το με την γνώση κάποιας Πολεμικής Τέχνης. Κάποιοι άλλοι πάλι, με τον όρο Αυτοάμυνα υπονοούν την γνώση και την ικανότητα κάποιος να βγαίνει «νικητής» σε συναινετικές συμπλοκές. Άλλοι θεωρούν την Αυτοάμυνα ένα κομμάτι της πολεμικής τέχνης που εξασκούν, κλπ. Οι εκδοχές που έχουν δοθεί ή δίνονται στο θέμα της Αυτοάμυνας είναι κυριολεκτικά άφθονες.
Τι είναι όμως Αυτοάμυνα και τι σχέση έχει με τις πολεμικές τέχνες; Αυτό θα επιχειρήσουμε να αποσαφηνίσουμε στο παρόν άρθρο. Κατ’ αρχάς ετυμολογικά ο όρος Αυτοάμυνα σημαίνει η υπεράσπιση του εαυτού μας ή οικείων προσώπων, με κάθε πρόσφορο μέσο απέναντι σε κίνδυνο ή απειλή. Οι ενέργειες που γίνονται σχετικά με την πρόληψη του κινδύνου ή της απειλής αποτελούν την έννοια της Αυτοπροστασίας.
Αυτοάμυνα δεν είναι η γνώση του να δέρνουμε έναν , ή περισσότερους αντιπάλους, να παίρνουμε νίκες, μετάλια σε αγώνες, ή να σπάμε αντικείμενα. Η Αυτοάμυνα δεν έχει σχέση με τη συναινετική συμπλοκή και δεν χρειάζεται κανείς να μαθητεύσει δεκαετίες ή να γίνει πρωταθλητής των πολεμικών τεχνών για να μάθει να προστατεύει τον εαυτό του. Αυτοάμυνα, μπορεί ναδιδαχθεί και να εξασκηθεί ο κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως ηλικίας εάν και εφόσον 1ον ) έχει τη θέληση και την υπομονή να εκπαιδευτεί για αυτό, 2ον ) αντιλαμβάνεται επακριβώς την έννοια της Αυτοάμυνας και τις επιμέρους παραμέτρους αυτής.
ΤΑ 3 «Α» ΤΗΣ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ
Τα κύρια χαρακτηριστικά της Αυτοάμυνας περιλαμβάνονται στους όρους AWARENESS(Ενημέρωση, γνώση των πιθανών κινδύνων), ASSESSMENT (Εκτίμηση, αξιολόγιση του κινδύνου) και ACTION(Δράση, η ποία μπορεί να είναι η φυγή, η αποκλιμάκωση (λεκτική), ή εφαρμογή της αναγκαίας βίας). Όπως συνάγεται από τα ανωτέρω η εφαρμογή της αναγκαίας βίας (και η χρήση τεχνικών πολεμικών τεχνών), είναι ένα κομμάτι της Αυτοάμυνας και είναι στην ουσία το έσχατο μέσο προς υπεράσπιση του εαυτού μας και των συνανθρώπων μας εφόσον δεν καταφέραμε την αποκλιμάκωση με επιτυχία χρησιμοποιώντας τα προηγούμενα μέσα. Η Αυτοάμυνα ξεκινάει προτίστως με την γνώση των όρων της Αυτοπροστασίας με τη σωστή ενημέρωση και αντιμετώπιση των πιθανών κινδύνων όσον αφορά τη σημερινή εποχή.
ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΠΡΕΛΑ
Η εκτίμηση του κινδύνου είναι αυτή που θα μας οδηγήσει στις επόμενες ενέργειές μας. Εάν η φυγή είναι εφικτή, είναι το πρώτο που κάνουμε. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό και υπάρχουν τα περιθώρια περνάμε σε αποκλιμάκωση της κατάστασης (λεκτικά και μη) και εάν αυτές οι ενέργειες δεν φέρουν αποτέλεσμα τότε και μόνον τότε εφαρμόζουμε την επικείμενη και αναγκαία βία προς προστασία του εαυτού μας ή οικείων προσώπων μένοντας πάντα στα πλαίσια του νόμου. Εάν χρειαστεί να εφαρμόσουμε τεχνικές πολεμικών τεχνών στα πλαίσια της Αυτοάμυνας μας αυτές θα πρέπει να είναι ανάλογες με την περίσταση και την απειλή. Για παράδειγμα εάν κάποιος μας σπρώξει, η κατάλληλη άμυνα δεν είναι το σπάσιμο του χεριού του! Αυτό όμως μπορεί να είναι απαραίτητο απέναντι σε κάποιον που μας επιτίθεται με ένα μαχαίρι. Άρα η άμυνα μας έχει άμεση σχέση με το μέγεθος της επίθεσης που δεχόμαστε αν θέλουμε να γυρίσουμε ασφαλής στο σπίτι μας χωρίς να βρεθούμε αντιμέτωποι με την δικαιοσύνη, λόγω υπέρβασης των ορίων της άμυνας.
ΤΑ 4 ΧΡΩΜΑΤΑ
Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΧΡΩΜΑΤΩΝ δημιουργήθηκε από τον «Πατέρα» της πρακτικής σκοποβολής John Dean “Jeff” Cooper. Με απλά λόγια ο παρακάτω κώδικας βοηθά κάποιον να κατανοήσει τους όρους μιας συμπλοκής.
Καθώς αυξάνεται το επίπεδο κινδύνου, αυξάνεται η προθυμία κάποιων ενεργειών. Αν κάποιος πάει ποτέ στο Condition Red, η απόφαση να χρησιμοποιήσει τη θανατηφόρα δύναμη έχει ήδη γίνει – η “ψυχική ενεργοποίηση” έχει ξεπεραστεί.
Η έγκαιρη αντίληψη του κινδύνου και η ετοιμότητά μας πρέπει απαραιτήτως να είναι σε άριστη
σχέση όσον αφορά την ασφάλειά μας. Είναι στο χέρι μας σε κατάσταση κινδύνου να κάνουμε το πρώτο βήμα και να ενεργοποιήσουμε τους εσωτερικούς διακόπτες μας. Αυτό μπορεί να γίνει όταν έχουμε θέσει τον εαυτό μας σε μία κατάσταση ετοιμότητας αναλόγως του ενδεχόμενου κινδύνου. Το στάδιο της επαγρύπνησής μας μπορεί να περιγραφτεί με τον Κώδικα Χρωμάτων, που διεθνώς είναι γνωστός σαν ColorCode.
Σύμφωνα με τον κώδικα αυτόν υπάρχουν τέσσερα χρώματα, τα οποία χαρακτηρίζουν τη σοβαρότητα μιας κατάστασης και αντίστοιχα το ποσοστό επαγρύπνησής μας, καθώς και τις όποιες ενέργειες πρέπει να κάνουμε ανάλογα με την περίπτωση. Τα χρώματα και οι καταστάσεις του Color Code είναι τα εξής:
ΛΕΥΚΟ
Κατάσταση ηρεμίας. Η προσοχή μας δεν χρειάζεται να αποσπάται καθόλου από την οποιαδήποτε ασχολία μας. Σε λευκό χρώμα για παράδειγμα είμαστε όταν χαλαρώνουμε στην ασφάλεια του σπιτιού μας.
ΚΙΤΡΙΝΟ
Οι διακόπτες μας ανοιχτοί. Σ’ αυτή την κατάσταση η επαγρύπνησή μας πρέπει να βρίσκεται όταν βαδίζουμε, σε έρημους δρόμους, σε επικίνδυνες περιοχές, σε κάποιο υπόγειο χώρο στάθμευσης κ.λπ.. Το κίτρινο χρώμα δηλώνει ότι πρέπει να έχουμε μία ήρεμη επιφυλακή σε μέρη ή καταστάσεις όπου είναι πιθανόν να αντιμετωπίσουμε κάποιον κίνδυνο.
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ
Αναγνώριση διαφυγή αλλά και προετοιμασία. Είναι το επόμενο στάδιο από το κίτρινο χρώμα. Ο πιθανός κίνδυνος είναι ορατός και η διαφυγή απ’ αυτόν πρώτη μας μέριμνα. Αν η διαφυγή δεν είναι δυνατή, ετοιμαζόμαστε για ενδεχόμενο εμπλοκής. Η ετοιμότητά μας πρέπει να είναι σε υψηλό σημείο, μιας και στα επόμενα δευτερόλεπτα μπορεί να εξελιχθεί κίνδυνος.
ΚΟΚΚΙΝΟ
Φυγή ή μάχη. Άμεσος κίνδυνος. Ό κίνδυνος ποια είναι σε πλήρη εξέλιξη η εμφάνιση αντίπαλου/αντιπάλων είναι ποια γεγονός και οι πιθανές διέξοδοι είναι: 1ον ) η φυγή, 2ον ) τεχνικές αποκλιμάκωσης, 3ον ) η μάχη. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να έχουμε επιλέξει τις αντιδράσεις μας από πριν, οι οποίες να είναι ταχύτατες και αποτελεσματικές.
ΜΑΥΡΟ
Παγώσαμε και δεν έχουμε επιλογές. Εκεί οδηγηθήκαμε λόγω άγνοιας κινδύνου. Είμαστε υπό καθεστώς επίθεσης. Αν δεν είμαστε κατάλληλα ψυχικά, διανοητικά και σωματικά προετοιμασμένοι ο πανικός θα μας κυριέψει. Το να μεταβούμε άμεσα από το λευκό χρώμα και να αντιδράσουμε με όλες μας τις δυνάμεις τις περισσότερες φορές καθήστατε πολύ δύσκολο δεν είμαστε πρωταγωνιστές σε ταινία δράσης.